Boy culture

Tytuł oryginalny:  Boy Culture

Reżyseria: Q. Allan Brocka

Produkcja: USA, 2006

Gatunek: dramat
Dostępność: OutFilm.pl

Opowieść prostytuującego się ‘X’ o swojej pracy, współlokatorach-gejach oraz namiętnościach, które nimi miotają. Wszystko zmieni się, gdy bohater pozna doświadczonego życiem klienta.

Mnie ten film elektryzował. Tak trzymał w napięciu (chyba nie seksualnym!), że nie mam sumienia go nie polecać. Bohater jest szczery, a jego historia ujmująca. Rzeczy nazwane zostały po imieniu. Dla mnie to przekonywujące.

Wszystko co chcielibyście wiedzieć o seksie…

Oczywistym jest, że każdy inaczej traktuje seks. Dla jednych to zabawa, dla innych ucieleśnienie miłości, a dla niektórych nawet forma zarobku. Cały czas jednak, seks stanowi  temat tabu, a seks między mężczyznami wydaje się być w mainstreamie tematem zakazanym. Dlatego tak interesujący jest "Boy Culture". Zaledwie w ciągu półtorej godziny reżyser postanowił przedstawić różnye nastawienia do współżycia. Bez krytyki, w roli obserwatora i prezentera prezentuje wizerunki kolejnych postaci, łącząc je w narracji tego, kto wydaje się mieć największe doświadczenie - z prostytutem. Nie będzie zaskoczeniem, jeśli okaże się, że to właśnie on traktuje seks najbardziej poważnie.

Kultura

Nie można zaprzeczyć, że kultura gejowska, czy w ogóle homoseksualna, opiera się o zróżnicowanie w zdaje się najbardziej intymnej sferze człowieka: seksualności. Fundament tożsamości to więc nie zewnętrzna kulturowość (jak pochodzenie, czy wyznanie), ale wewnętrzne przekonanie / konstrukcja. Stąd zróżnicowanie kultury. To co jedne mniejszości łączy, mniejszość seksualną dzieli - a tym samym czyni szczególnie interesującą. Bohaterowie choć podobni, są tak od siebie różni. Kamera podąża ich szlakiem i bez dokumentalnej formy próbuje uchwycić tę różnorodność. 

Nie osądzajmy. Porównujmy!

Reżyser nie przedstawia bohaterów w kategoriach dobro-zło. Tym bardziej elektryzujące jest obserwowanie bohaterów i utożsamianie się z każdym z nich. Identyfikacja i krytyka. Pożądanie i odraza. Tylko pruderii brak, bo zachęcani jesteśmy by pomimo własnych ugruntowanych przekonać nie tyle weryfikować weryfikować, ale raczej odkrywać na nowo własne przekonania. Zwłaszcza, że według teorii jednego z bohaterów spojrzenie to ewoluuje i przechodzi w kolejne fazy rozwoju. Intrygujące...